...όταν βρέχει θυμάμαι ό,τι αγάπησα...

-Έλα ρε φίλε. Πώς είσαι;
-Σκατά.
-Γιατί ρε τι έγινε;
-Θα σου πω κάτι που έμαθα αλλά δε θα το συζητήσουμε περαιτέρω. οκ;
-Οκ.
-Ποιος πέθανε σήμερα;
-...(σήμερα?).... Μη μου πεις η Β*******!
-Θα σου το πω!
-...
-...
-...
-...
-Ρε φίλε να σε ρωτήσω κάτι; Είμαι πολύ κάφρος που δε με νοιάζει;
-...Όχι. Όπως το σκέφτομαι.
-Δηλαδή... γιατί να στενοχωρηθώ για κάτι που δεν είχα ποτέ;
-Έχεις δίκιο σε αυτό...

---

Ίσως να ακούγεται κυνικό αυτό... Ίσως όμως κι εγώ έτσι να αντιδρούσα... Πιο πολύ...
Πιο πολύ...
Πιο πολύ...
Κι όλα ξυπνούν σιγά σιγά...

Κάτι η βροχή που πέφτει...
...πιο πολύ απ' όσο φαντάζεσαι, πιο πολύ απ' όσο φοβάσαι...
...πιο πολύ απ' ό,τι ονειρεύεσαι μέσα στα χέρια μου όταν κοιμάσαι...
Κάτι οι σταγόνες που ποτίζουν το χώμα...

Πάω έξω...
Θέλω να νιώσω τη βροχή...
...μέσα στο σκοτάδι της νύχτας