Ταξιδεύω

Για άλλα μέρη κίνησα και άλλα μέρη βρήκα
κι ανέβηκα ψηλά, πιο ψηλά κι από την πνύκα
για να δω την αθήνα όπως ήτανε παλιά
για να δω τον ουρανό που θαυμάζαν τα παιδιά.

Για να δω την αγορά και να πάρω ό,τι μπορώ
να δω το μνημείο για τον άγνωστο θεό
να περάσω μια βόλτα απ' την γιορτή του Διονύσου
να με κεράσουν κρασί κι ως Έλληνα να με φροντίσουν

Να περπατήσω μέχρι το γνωστό Μοναστηράκι
και ίσως λίγο πιο ψηλά παρέα μ' ένα φεγγαράκι
Στο Ηρώδειο να δω πέντε - έξι παραστάσεις
και με τον Αριστοφάνη να μου κάνουν τις συστάσεις

Επιτέλους να μάθω ποιος ήταν ο Όμηρος
Ποιος ο Οδυσσέας που ήταν παμπόνηρος
Ποιος ο Ηρακλής και ποια η Αφροδίτη
Μια ιέρεια να κλέψω και να κρυφτούμε σε κρύπτη

Χωρίς λόγο, απλά έτσι για να το ζήσω
και φεύγοντας πίσω στο ναό να την αφήσω.
Να γνωρίσω πώς ήταν οι γυναίκες του τότες,
πώς τα ζευγάρια και πώς οι προδότες.

Πώς πολεμούσαν ή πώς φιλοσοφούσαν!
Τι κάναν οι σκλάβοι και πώς τα περνούσαν!
Τι κάναν όταν ήρθε ο Παύλος να τους πει
για κάποιον βασιλιά που δεν εδρεύει στη γη!

Πίστεψαν αμέσως ή μήπως ήταν σκεφτικοί;
Αγάπησαν το Θεό του ή τον χλεύασαν μερικοί;
Είναι πολλές ερωτήσεις και πολλά να γνωρίσω,
μα η ώρα ήρθε και γυρνώ, το παρόν ν' αντικρίσω.

Μεταφέρομαι λοιπόν στο τωρινό μοναστηράκι
με τα σκουπίδια, τους μπάτσους και το πρεζόνι στο παγκάκι.
Κι όμως μοιάζει να 'χει ακόμα την ίδια μαγεία
όπως είχε και τότε, απλώς με άλλη μελωδία.

Αλλάξαν πολλά κάτω απ' το φως της μέρας,
μα αν το δεις μες στη νύχτα είναι ίδιος ο αέρας.
Είναι η ίδια ησυχία. Είναι τα ίδια μνημεία.
Κι όσα μπορεί να φανταστεί η καρδιά εν συνεχεία...

Αφιερωμένο στον Αθηναίο για τα ταξίδια στις σκέψεις,τις εμπειρίες και τους προβληματισμούς του...