...πάντα θα βλέπω αυτά που προορίζονται για μένα, ακόμη κι αν δε μπορείς να με δεις...
Προάγγελος

Δεν κρυώνεις αν αγαπάς...

"Κρύος απόψε ο κόσμος"
Ήταν απ' τις πιο κρύες νύχτες, απόψε, του χειμώνα
αν και στην πόλη αυτή δεν ήρθανε τα χιόνια ακόμα.
Ήτανε κρύος ο καιρός
αν κι ήμουν ντυμένος καλώς.

Ο αέρας δεν ήταν υπερβολικά δυνατός
αλλά για να χειροτερέψει την κατάσταση ήταν αρκετός.
Το πρωί είχε πάλι κρύο, αλλά είχε και φως.
Με το που άνοιξα τα μάτια, το είδα, ο θνητός!

Τώρα, αντίθετα, κλασικά θέλω να τα ξανακλείσω.
Δε φοβήθηκα, απλά είναι η ώρα τη μέρα πίσω ν' αφήσω.
Άφησα και το τζάμι λίγο ανοιχτό να μπαίνει αέρας
κι ελπίζω αύριο να ξυπνήσω ξανά με το πρώτο φως της μέρας.

Και δε με νοιάζει που θα δω τον ίδιο ουρανό.
Δε με νοιάζει που θα δω το ίδιο άσπρο σύννεφο.
Θα πηδήξω ψηλά, όπως κάθε φορά
και όνειρα θα μαρτυρήσει η ψυχή στην καρδιά.

Ήτανε μέρα για χιόνι και είχε κρύο πολύ.
Ίσως κάποιοι να έσπασαν τον πάγο με ένα φιλί.
Εγώ, όμως, προσωπικά, δεν κρύωσα καθόλου.
Τι κι αν το είπανε πολλοί! Δεν πίστεψα κανέναν διόλου!

Η καρδιά μου ήταν ζεστή, το ίδιο και το σώμα.
Κι όσο κι αν μου' πανε για πάγο, είμαι εγώ εδώ ακόμα.
Να μη φοβάσαι άνεμε που δε με παρασέρνεις.
Θα σβήνω πάντα τη φωτιά όσο κι αν εσύ τη σπέρνεις...

Δεν υπάρχουν σχόλια: