Έκανα πολλά χτες...

Δεν έχω δικαιολογίες.
        Ο σκοπός μου είναι να βοηθήσω όσους μπορώ.Αρκετά δυνατός για να στηρίξω όσους πέσουν Να είμαι ο βράχος που θα τους στηρίξει την κρίσιμη στιγμή. Κι ας εξαφανιστεί από τη ζωή τους έπειτα. Κι αυτά τα σκέφτομαι και τα γράφω μετά από την ανάγνωση ενός έκπτωτου. Μία συγκεκριμένη λέξη του μου τα θύμισε... Η Ag'o με είχε αποκαλέσει "ήρωα". Δεν ξεχνάω τα όνειρά μου.
        Όλοι μας έχουμε ένα φωτοστέφανο στο κεφάλι μας, και φτερά στην πλάτη μας. Απλώς σε άλλους είναι μαύρα και σε άλλους άσπρα. Τα δικά μου θα έλεγα πως είναι γκρίζα. Όπως και να έχει όμως, πιστεύω στην ύπαρξή τους. Αυτή είναι η διαφορά μου.
        Όσοι δεν πιστεύουν τα φοράνε για να έχουν την ψευδαίσθηση:

Πίσσα και πούπουλα τριγύρω...

        Όσο όμως παραμένω ζωντανός, θα κάνω ό,τι μπορώ. Έχω τα φτερά. Έχω για ξίφος την Αγάπη. Κι έχω κι Εκείνον για οδηγό. Δεν ήμουν κοντά Του και με μάζεψε. Έφυγα και με ξαναπροσέγγισε. Τον πρόδωσα και με ξαναγάπησε. Τον πίστεψα και την Αγάπη του μου χάρισε.

-Δεν αντικαθιστά κανέναν σας
-Tο ξέρω Αλλά αντικαθιστά και συμπληρώνει το κενό που νιώθαμε για το κενό που ένιωθες εσύ μακριά της