Μία παλιά ιστορία που δεν τελείωσε ποτέ...

        Βρήκα το θάρρος και έκανα αυτό που ήθελα εδώ και πάρα πολύ καιρό...Την έπιασα από το πρόσωπο όσο πιο τρυφερά μπορούσα. Τη στιγμή που τα χείλη μου άγγιζαν τα δικά της ένιωσα όλη τη θέρμη της καρδιάς μου να μεταδίδεται μέσω από το φιλί. Πρέπει να το ένιωσε και εκείνη. Δεν προέβαλλε αντίσταση.
        Με αγκάλιασε και παραδόθηκε ολοκληρωτικά σε αυτό το ερωτικό άγγιγμα δίνοντάς μου την εντύπωση ότι το ήθελε και εκείνη από καιρό. Έπειτα, το φιλί μας έσπασε, η Ειρήνη απομακρύνθηκε, μου είπε Συγγνώμη.
        Μουρμούρισα ένα καταλαβαίνω. Ήρθε κοντά μου,με φίλησε ξανά με όσο περισσότερο συναίσθημα μπορούσε. Άνοιξε την πόρτα...Έφυγε.
        Έκτοτε ξεκίνησε ο πόλεμος...