...πάντα θα βλέπω αυτά που προορίζονται για μένα, ακόμη κι αν δε μπορείς να με δεις...
Προάγγελος

Αν είναι να χαθώ... τότε θέλω να χαθώ μες στο όνειρο...

"Στο όνειρό μου"
Αφού ο ήλιος δε μου έκανε τη χάρη
να φτάσει στο χώρο μου σήμερα,
έφτασα εγώ σε αυτόν
πηδώντας μέσα από τα σύννεφα.

Τουλάχιστον προσπάθησα αλλά δεν το κατόρθωσα.
Όταν τα πόδια μου άγγιξαν τα αιθέρια πλάσματα αυτά,
αμέσως φύγανε. Όσο κι αν το ανάστημά μου όρθωσα.
ήμουν πολύ βαρύς να με σηκώσουν στα πουπουλένια τους φτερά.

Μερικά κιλά εγώ. Κι άλλοι τόσοι τόνοι οι έγνοιες μου.
Πώς να σηκώσουν αλήθεια τόσο βάρος!
Μπορούν να αποκρύψουν τον ήλιο, μα οι έγνοιες μου
για να αντιμετωπιστούν χρειαζόταν πολύ θάρρος.

Πραγματικά προσμένω αυτόν τον ένα χρόνο που θα φύγω.
Δε θα μου λύσει προβλήματα. Εκεί θα είναι και θα με περιμένουν.
Θα γεμίσω όμως μ' εμπειρίες το χαρτί που τώρα αγγίζω.
Και τις όποιες έγνοιες θα αφήσω να αργοπεθαίνουν.

Αν πάρεις από έναν μαθηματικό τη λογική, πάει, χάθηκε!
Αν πάρεις από έναν αστρολόγο τον ουρανό, πάει, ξεχάστηκε!
Αν πάρεις από ένα λουλούδι το νερό, πάει, μαράθηκε!
Αν πάρεις από κάποιον τη φωνή και τα τραγούδια του, τίποτα δε χάθηκε!

Δε χρειάζομαι το χαρτί για να στείλω τις σκέψεις μου στ' αστέρια.
Δε χρειάζομαι τη φωνή για να μιλήσω στον Θεό μου.
Δε χρειάζεται να σε βλέπω για να σ' αγγίξω με τα χέρια.
Μου αρκεί να μπορώ να σε δω... στο όνειρό μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: