Σήμερα...Χτες δηλαδή...

Το σήμερα έφυγε άδοξα. Άβουλα μπορεί.
Ανύπαρκτα ίσως να έφευγε η πνοή.
Κι είναι από εκείνες τις μέρες που έχω ζητήσει
να μη λογαριαστούν στην τελική μου Κρίση.

Δεν προσέφερα απόψε σε κανένα
ούτε σε εμένα.
Μόνο με τον εαυτό μου πάλεψα για λίγα λεπτά
μα βαρεθήκαμε κι οι δυο μας τελικά.

Τα αστέρια και απόψε ταξίδεψαν
Καρδιές πληγώθηκαν γιατί σε ανθρώπους πίστεψαν
Κι εγώ αντιμέτωπος με δαίμονες
να καίγομαι σαν από χίλιους Φαέθονες.