Η πιο μεγάλη μάχη

It was God’s Grace that placed me in the midst of the wolves.
Where great suffering brought me to see Him

Απόψε δε μιλάω για νοήματα εγώ.
Μιλάω για πράξεις που οδηγούν στο όμορφο.

Ξέρεις τι είναι να τρέχεις στον σκοτεινό ουρανό
ή κάτω να πηδάς από τον πρώτο όροφο;
Ψυχικά απ' τον τρίτο. Σωματικά απ' τον πρώτο.
Κι εκεί που όλα ήρεμα, να ξυπνάς απ' τον κρότο.

Να περπατάς στο σκοτάδι και να νιώθεις τον αέρα
και να υψώνονται λάβαρα που κυματίζουν στον αγέρα.
Μετά με τρέξιμο να φτάσεις από το ξένο στο οικείο
και να ακούς την καρδιά σου σα μουσική από ηχείο.

Απόψε δε μιλάω για νοήματα εγώ.
Μιλάω για πράξεις που οδηγούν στο όμορφο.

Κι, όμως, όλα τα όμορφα κάποτε τελειώνουν
κι όσοι φίλοι χαθήκαν, ξανά ξανανταμώνουν.
Και προσπαθώ αληθινά να μη μετατραπεί
η αγάπη της καρδιάς μου σε λύπησης ριπή.

Αν χάσω τώρα, θα χαθώ
και τα όνειρα που έκανα, δε θα τα ξαναδώ.
Αυτή είναι η πιο μεγάλη και δύσκολη μάχη
κι αν κερδίσουμε, θα ανέβουμε στην πιο ψηλή ράχη.

Στο βουνό των ζωντανών που ζουν οι αγαπημένοι.
Όσοι κρατήσαν τον εαυτό τους όταν ήταν διωγμένοι.
Στη χώρα που οι δαίμονες και οι άγγελοι μπορούν
Μαζί να πετούν. Στον ουρανό μαζί να ζουν

Τους δόθηκε η ευκαιρία να δείξουν ότι αγαπούν
και στους επικρητές τους να μην απαντούν.
Και όσοι το κατόρθωσαν, στα μάτια μου βρεθήκαν
να μου πουν πως στο Χριστό την αλήθεια τους βρήκαν.

Και προσπαθώ αληθινά να μη μετατραπεί
η αγάπη της καρδιάς μου σε λύπησης ριπή.
Άλλωστ' απόψε δε μιλάω για νοήματα εγώ.
Μιλάω για πράξεις που οδηγούν στο όμορφο.