Δε μπόρεσα να βρω χρυσά καρφιά που να αξίζουν τη θυσία.

Αυτά τα λόγια τραγουδούσε η Μποφιλίου στο τραγούδι "Μέχρι το τέλος". Κι εγώ σήμερα θα αφήσω τα "καρφιά" μου να μιλήσουν, μέχρι να μου δωθεί η άδεια να αντιγράψω ένα κείμενο που βρήκα σε άλλο blog. Μέχρι τότε...