...πάντα θα βλέπω αυτά που προορίζονται για μένα, ακόμη κι αν δε μπορείς να με δεις...
Προάγγελος

Διαφέρει ο εαυτός μου

 

Μου μίλησαν για ανθρώπους που μόνο την εκμετάλλευση είχαν στο μυαλό τους. Για ανθρώπους που το μόνο που σκεφτόντουσαν ήταν πώς θα καταφέρουν να βγάλουν λίγα χρήματα παραπάνω εκμεταλλευόμενοι όσους ανθρώπους γνώριζαν. Για ανθρώπους που η φιλία ήταν μία λέξη που απλώς πέθανε με την εφηβεία τους. Για ανθρώπους που είχαν ονομάσει τους εφιάλτες τους “όνειρα”, γιατί τα όνειρά τους ανήκαν σε μια άλλη εποχή. Για ανθρώπους που δεν τους ένοιαζε ούτε να αγαπηθούν, αλλά ούτε και να αγαπήσουν.

Έπειτα, μου μίλησαν για ζώα που έτρεχαν γρήγορα ή που είχαν φτερά και πετούσαν ταχύτατα(αν και πάντα κάποιο έτρεχε ή πετούσε ταχύτερα από αυτά). Για ζώα που άλλαζαν χρώμα δειλιάζοντας για να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Για ζώα που δε μπορούσες να εξαγοράσεις με το ανθρώπινο χρώμα. Για ζώα που ο μόνος νόμος στον οποίο υπάκουαν ήταν του δυνατότερου. Για ζώα που δε σέβονταν ούτε την ίδια τους την οικογένεια ή αγέλη αν πεινούσαν. Για ζώα που αν διψούσαν έψαχναν να βρουν νερό. Για ζώα, όπως το ζαρκάδι και η ύαινα, που αν δεν υπήρχε αρκετό νερό για όλη την περιοχή, συνεργάζονταν, μοιραζόμενα το νερό.

Τέλος, μου μίλησαν και για φυτά που έχουν σκληρό ή μαλακό κορμό. Για φυτά που μπορούσε ο άνθρωπος να τα κόψει με το χέρι του(λιγότερο ή περισσότερο προσεκτικά) ή με πριόνι. Για φυτά που έριχναν τα φύλλα τους για να βγουν τα καινούρια, αλλά και για φυτά που τα κρατούσαν αιωνίως. Για φυτά που σε περίπτωση φωτιάς έριχναν τους καρπούς τους μακριά για να ζήσουν τουλάχιστον αυτοί. Για φυτά που φιλοξενούσαν στον κορμό τους από μικρά έντομα μέχρι σκίουρους. Για φυτά που αναπτύσσονταν σε θερμοκήπια πηγαίνοντας, ουσιαστικά, κόντρα στην εποχή τους. Για φυτά που οι καρποί τους ταξιδεύουν πάνω στον άνεμο, μέχρι να βρουν ένα μέρος να κατοικήσουν και να αναπτυχθούν. Για φυτά που παρασιτούσαν πάνω σε άλλα φυτά κλέβοντας την ενέργειά τους. Για φυτά που καταβρόχθιζαν τα έντομα που προσπαθούσαν να απομυζήσουν τους χυμούς τους.

Κι όταν μου μίλησαν για μένα... Όταν μου μίλησαν για μένα, αισθάνθηκα τόσο ίδιους με τους άλλους ανθρώπους. Είχα τόσα πολλά κοινά μαζί τους. Αισθάνθηκα τόσο ίδιος με τα άλλα ζώα. Είχα τόσα πολλά κοινά και μαζί τους. Αισθάνθηκα τόσο ίδιος με τα άλλα φυτά. Είχα και με αυτά πάρα πολλά κοινά. Κι όμως... Ένιωθα πως είχα μέσα μου κάτι το διαφορετικό. Στην αρχή δε μπορούσα να προσδιορίσω τί. Τελικά, κατάλαβα. Μετά από πολλά-πολλά χρόνια. Είχα τον εαυτό μου και αυτός όφειλα να είμαι για να ζήσω ευτυχισμένος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: