Λόγω... Διαφορετικότητας

Λίγες λέξεις θα σου πω να μη φοβάσαι
Μπορεί εγώ να ξύπνησα. Μπορεί εσύ να κοιμάσαι.
Μπορώ να νιώσω την πνοή σου αλλά και την ύπαρξή σου
Μπορώ και επιλέγω τη ζωή μου δίπλα στη ζωή σου.

Πέρασε ο καιρός πολύς δίχως εσένα
Ξεχώρισα στο χώρο μου πολύ πριν δω εσένα
κι όταν είχα τα μάτια μου γεμάτα δάκρυ, μ' ένα
Θεό στο πλάι μου πίστευα σε εμένα

πως θα 'βρισκα το πρόσωπό σου
αποζητούσα χρόνια ολόκληρα,
στιγμές και μερόνυχτα,
ένα πρόσωπο απλά σαν το δικό σου.

Άκουσα πολλούς και σ' άλλους τόσους μίλησα
Δεν έκρινα κανένα και κανένα τους δε μίσησα
Αγάπησα τα πάντα που μου έδωσε η ζωή μου
από την αρχή μέχρι την παροντική στιγμή μου

Απέκτησα με μοναξιά τη γνώση του ποιος είμαι
και αγάπησα τον κόσμο κι ας μη νοιάστηκε πραγματικά ποιος είμαι.
Δε με ένοιαζε γιατί ήξερα πως είχα μέσα μου την αγάπη,
γιατί ήξερα τί πουλούσαν άλλοι κι ήταν απάτη.

Δάνεισα σε κάθε άνθρωπο στη ζωή μου
κομμάτια από καρδιάς για να νιώσουν την ψυχή μου,
για να καταλάβουν πως δεν είμαστε εγωλάτρες όλοι.
Τουλάχιστον όχι σε αυτή την πόλη.

Κάθε άνθρωπος διαλέγει τη δική του κορυφή
Διαλέγει το πώς και το σε ποιούς θα εκφραστεί.
Διαλέγει κάθε χρώμα που θα ντύσει το κορμί του.
Διαλέγει αν θα φάει ή δε θα φάει το ψωμί του.

Είναι διαφορετικός ο κόσμος μας αγάπη μου.
Είμαι διαφορετικός στις σκέψεις και στα λάθη μου.
Είσαι διαφορετική στις σκέψεις και στις πράξεις.
Πραγματικά, οι σκέψεις σου πηδάνε τάξεις.

Δε μπόρεσε κανείς να καταλάβει το μυαλό σου,
την ψυχή, τη λαλιά αλλά και το φέρσιμό σου.
Θέλεις να αρπάζεις τον ταύρο από τα κέρατα
όταν οι άλλοι πληρώνουν ταυρομάχους. Σκέψεις τέρατα.

Έτσι μοιάζουν στον κόσμο οι σκέψεις μας.
Όχι γιατί είναι ο κόσμος κακός. Απλώς οι σκέψεις μας
δεν ανήκουν στον κόσμο αγάπη μου.
Όχι γιατί είναι ο κόσμος κακός. Απλώς οι σκέψεις μας...

Δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για όλα.
Κι ας είμαστε όλοι φτιαγμένοι από αστέρια.
Μόνο λίγοι μπορούν ν' αντέξουν και να δουν το φως του ήλιου.
Πόσο μάλλον το δικό σου, αγάπη μου...

Διάλεξα να ζήσω μια ολόκληρη ζωή μαζί σου
Διάλεξα να γίνω κι ως κορμί ένα μαζί σου
Στις σκέψεις σ' ακολούθησα διακοσμώντας με πίνακες το ταξίδι μας
και μέσα απ' όσα ζήσαμε φτάσαμε σπίτι μας.

Πραγματικά δε με ενδιαφέρει η γνώμη του κόσμου.
Δε με νοιάζει ο κόσμος αλλά ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά.
Όταν η αγάπη ξεχειλίζει από κάθε πόρο του δέρματός μου
τότε γνωρίζω πως όλα τα όνειρά μου γίναν και γίνονται πραγματικά.

Γιατί το κέρδισα με την αξία μου το να σε έχω.
Γιατί διεκδικώ εσένα και το μόχθο μου για να σε έχω.
Διεκδικώ τις στιγμές μας τις όμορφες και τις κακές μας.
Διεκδικώ το φως στα μάτια μας σε όλες τις ευχές μας.

Διεκδικώ ως άνθρωπος τα όσα ζούμε τώρα.
Διεκδικώ τα όνειρα που έκανα μαζί σου μήνες τώρα.
Διεκδικώ τα θαύματα που κάνουμε μαζί
και δεν αλλάζω γιατί ξέρω πως μαζί

μπορούμε και θα φτιάξουμε λιγάκι από τον κόσμο.
Μπορούμε και θα φτιάξουμε με τα όνειρά μας δρόμο
γεμάτο παπαρούνες, μαργαρίτες μα και δέντρα
όπου δε θα κλωτσάμε, μα θα ταξιδεύουμε την πέτρα.

Διαφερει ο κόσμος από εμάς αγάπη μου.
Λυπάμαι που σου το λέω, αλλά και χαίρομαι. Αγάπη μου...
Δε θα ανεχόμουν κάτι λιγότερο για σύντροφό μου από τη διαφορετικότητά σου.
Έκλεισα τη γέφυρα της καρδιάς μου, ειδικά για να γίνει το πέρασμά σου.

Μπορώ να γράφω ακόμη για σελίδες...
κι είμαι σίγουρος πως κι εσύ στο δικό σου χώρο μπορείς και κάνεις το ίδιο.
Μπορώ να γράφω ακόμη για σελίδες...
μα κι όλα τα τετράδια που μου δώρισες αν μου δώσεις να γεμίσω, θα τα γεμίσω με το ίδιο

συναίσθημα που αποκαλώ αγάπη.
Γιατί από όσες κοπέλες πέρασαν από τη ζωή μου
εγώ διάλεξα, προτίμησα και κατέληξα σ' εσένα. Αγάπη...
Αν δεν υπήρχε αυτή, δε θα υπήρχε η καρδιά μου. Δε θα 'χε νόημα η ψυχή μου.

Όμως, η αγάπη υπάρχει και μ' αυτή τάχθηκα.
Έψαξα πολλές φορές σύντροφο και πληγώθηκα.
Μα αγάπησα τον κόσμο μέσα από αυτό.
Είδα το όνειρό μου να γίνεται, μάλιστα, πραγματικό.

Όταν σε είδα και ασχολήθηκα μαζί σου,
είδα το πλήρωμα του χρόνου για όσα έκανα όσο δεν ήμουν στη ζωή σου.
Μα τώρα είμαι
και δε θα ανεχόμουν κάτι λιγότερο από τη διαφορετικότητά σου. Ο εαυτός σου είναι!

Είσαι η μόνη γυναίκα που είχα ποτέ ερωτικά!
Είσαι η πρώτη και η μοναδική μου σύντροφος. Πραγματικά!
Είσαι το σχέδιο που έλλειπε από το δικό μου!
Είσαι ουσιαστικά το πλήρωμα στο κάθε όνειρό μου!

Μόνος μου μπορούσα κι έφτιαχνα την ψυχή των ανθρώπων.
Μαζί σου μαθαίνω πώς να φτιάχνω και το σώμα των ανθρώπων.
Μαζί σου φτιάχνω το σπίτι μας, τη ζωή μας, την ύπαρξή μας.
Μαζί σου μόνο μπόρεσα να αναπνεύσω ελεύθερα. Στη ζωή μας...