...πάντα θα βλέπω αυτά που προορίζονται για μένα, ακόμη κι αν δε μπορείς να με δεις...
Προάγγελος

Σε ένα μέρος που το Φως απλώνεται ευρύτερα

Ένα τραγούδι σαν κι αυτό ήθελα από καιρό να γράψω σκεπτόμενος την ιστορία μίας φίλης. Το συναίσθημα όμως δεν ήταν τόσο δυνατό. Πρόσφατα, όμως, δυστυχώς έγινε, λόγω της ιστορίας που επαναλήφθηκε στο πρόσωπο ενός άλλου γνωστού μου προσώπου. Και ένιωσα μέσα μου την ανάγκη να το εκφράσω... Δεν ξέρω αν πρέπει να ευχηθώ το κλασικό "ελπίζω να σας αρέσει". Εύχομαι απλώς να μην προσβάλλω με τους στίχους μου αυτούς που προσπαθεί να αντιπροσωπεύσει... Για να το κατεβάσετε σε μορφή MP3 πατήστε στο link: http://bit.ly/PyRaUg
Ακόμη και στο πιο βαθύ σκοτάδι
υπάρχει λίγο φως που μας αγγίζει
Και στα πιο βαθιά και σκοτεινά κελιά του Άδη
υπάρχει λίγο φως που ο Θεός μας χαρίζει

Όλα στη ζωή κάποιες στιγμές μοιάζουν να πέφτουν
μοιάζουν να γκρεμίζονται και μακριά να φεύγουν
Κι είτε φεύγουν αυτά, είτε φεύγουμε εμείς,
τη μνήμη τη δική μας δεν την ξέρει κανείς.

Πλέον μόνοι, συνεχίζουμε μόνοι
δίχως τον άνθρωπο που είχαμε κάθε μέρα κοντά μας.
Μόνοι, συνεχίζουμε μόνοι
κι όσα μάθαμε όσο ζούσε φλογίζουν την καρδιά μας.

Πλέον μόνοι σ' ένα κόσμο που δεν καταλαβαίνει.
Ό,τι και να πουν τον πόνο δε γαληνεύει.
Δεν ηρεμεί η ψυχή γιατί έχασα πατέρα.
Με ακούς... Ουράνιε Πατέρα;

Έχασα έναν άνθρωπο, πατέρα, αδελφό.
Έχασα τον άλλο μου εαυτό.
Έχασα το καλύτερό μου πρότυπο.
Εγώ, ίσως, το αντίγραφο, εκείνος το πρωτότυπο.

Ό,τι έμαθα από εκείνον πλέον αποκτάει νόημα
Μου 'μαθε ν' αγαπάω ομώνυμα κι ετερώνυμα.
Μου 'μαθε να μη μαλώνω ή να μένω φρόνιμα.
Μου 'μαθε ν' αγαπάω ομώνυμα κι ετερώνυμα.

Και τώρα που μεγάλωσα μετά το θάνατό σου,
οφείλω ν' αναλάβω τις ευθύνες τις δικές σου.
Να φροντίζω τη μαμά και τη μικρή μου αδελφή.
Οφείλω να'μαι εκεί που δε μπορείς πια να 'σαι εσύ.

Να ξέρεις, με πονάει που έφυγες πατέρα!
Νιώθω θλίψη μέσα μου κι ας ξέρω, μ' ακούς πατέρα;
Ξέρω πως πήγες κάπου καλύτερα...
σ' ένα μέρος που το Φως απλώνεται ευρύτερα!


Πλέον μόνοι, συνεχίζουμε μόνοι
δίχως τον άνθρωπο που είχαμε κάθε μέρα κοντά μας.
Μόνοι, συνεχίζουμε μόνοι
κι όσα μάθαμε όσο ζούσε φλογίζουν την καρδιά μας.

Μου λείπεις πατέρα, να το θυμάσαι.
Οι νύχτες περνάνε, θα 'θελα δίπλα μου να 'σαι.
Να φροντίζεις τα όνειρά μου απ' το κάθε τί κακό.
Να θυμάσαι πατέρα πως σ' αγαπώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: