Τώρα...

"Τώρα (Λίγο πριν την Ανάσταση)"

Τόσα τραγούδια έγραψα για εσένανε Θεέ μου
Όλα όμως λυπητερά. “Αυτό είναι λάθος”, πες μου
Και είναι αλήθεια πως, στο όνομα Χριστός, χαρά σημαίνει
Και η μήτηρ Αυτού, η Παναγία, πολύ αγαπημένη

Αυτό ανέκαθεν ζητούσα τον Υϊόν του Θεού
Πνεύμα και Σώμα αναστημένο απ' την αρρώστια του νεκρού
Κι ενώ γράφω αυτούς τους στίχους διαπιστώνω μια ευωδιά
Πρέπει να ήρθε ο Χριστός να μου κρατήσει συντροφιά

Δεν έχω πολλά να Σε φιλέψω
Μόνο αγάπη όση έχω στην καρδιά
Κι ευελπιστώ πως θα μου πεις "Θα σε γιατρέψω,
Απ' όσα λάθη σου σε φόρτωσες παλιά"

Κι η ευωδιά ξανάρχεται στο χώρο και στο χρόνο
Σα μια υπόσχεση πως ο Θεός θα σβήσει κάθε πόνο
Όμως αλήθεια Θεέ θα πω, καθόλου δε με νοιάζει
Μόνο με νοιάζει η καρδιά, στην καρδιά σου να μοιάσει

Βοήθησέ με να σταθώ μαζί με το Λαό Σου
Και άξιος να κριθώ μπροστά εις τον Υϊό Σου
Μη γίνω λύκος! Να 'μαι αρνί για τώρα και για πάντα
Και μη μ'αφήσεις έξω από της αγκαλιάς Σου τον υμάντα

Λοιπόν, Σ' αφήνω Θεέ μου. Στο δρόμο θα τα πούμε
Πάω ώστε μέσω της Ανάστασής Σου να χαρούμε
Άλλωστε, ξέρεις, χαίρομαι κοντά μου όταν Είσαι
Και μου φωνάζεις "Σ' αγαπώ! Προχώρα! Τρέχα! Ζήσε!"