Ισχύει το "Η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα". Ισχύει όμως και το ότι ο άνδρας οφείλει να ζει με φόβο Θεού. Κι όταν λέμε με "φόβο Θεού" εννοούμε να ζούμε με την καλή ανησυχία, μήπως στενοχωρήσουμε το Θεό με τις πράξεις ή τις σκέψεις μας.
Όταν μιλάμε για "φόβο ανδρός" εννοούμε να ζούμε με την καλή ανησυχία, μήπως στενοχωρήσουμε τον άνδρα μας με τις πράξεις ή τις σκέψεις μας. Όμως, ο Θεός είναι τέλειος και δε μπορεί να αμαρτήσει. Ο άνδρας πάλι, ως άνθρωπος, μπορεί. Σε αυτή την περίπτωση, η γυναίκα οφείλει να στενοχωρήσει τον άνδρα της και να του υπενθυμίσει τον πραγματικό ρόλο του στην οικογένεια. Κι αν δεν καταφέρει τίποτα, να μην απελπίζεται, καθώς υπάρχει πάντα η προσευχή.
Όχι πια σε έναν Άγνωστο Θεό, (πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που μιλούσε ο Ηρόδοτος γι' αυτόν), αλλά στον Κύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου