Είναι οι σκέψεις κι οι στιγμές
ένα κομμάτι από το χθες
κι από το μέλλον συνταγές
με φαντασία.
Για να μπορείς να καλύπτεις
μέσα από ανακαλύψεις
το τι μπορείς ν' αγαπήσεις
το τι δε θες να μισήσεις.
Γιατί οφείλεις να θέτεις
ωσάν καλός νομοθέτης
τα όριά σου στη ζωή
για να σ' τα θέσει κι αυτή.
Γιατί είναι ωραία η ζωή αν έχει όρια
για να γνωρίζεις πότε ζεις και πότε πέθανες
αν μπορείς ν' αναστηθείς ή αν δεν έζησες
αν σκότωσες την ελπίδα πριν να την έφτιαξες.
Ξέρω, φοβάσαι πώς θα ξημερώσει το αύριο
πως θα 'ναι ίδιο ή πώς θα 'ναι αυτό που θα 'ρθει
μα μη φοβάσαι, το καράβι το απάνεμο
μα να φοβάσαι αυτό το δίχως καπετάνιο
Πολλοί τυφλοί πιστέψαν και τα μάτια τους ανοίξαν
Κι όσοι πιστοί παράλυτοι στα πόδια τους πατήσαν
Όχι κατόρθωμα μόνο δικό τους. Είχε και κάτι απ' το Θεό.
Να μη φοβάσαι το ανίστιο μα το χωρίς οδηγό.
Κι αν όλα όσα έχεις χωρούν σε μια βαλίτσα
να θυμάσαι πως κι ο ήλιος μες στα μάτια σου χωρά.
Κι αν περπατάς στα όρια του μίσους και της αγάπης
χαμογέλα και θα δεις πού θα εκτιμηθεί πραγματικά.
Γιατί η κακία δύναται πολλά να καταφέρει,
δύναται να σου φέρει ό,τι νομίζεις πως συμφέρει
μα ποτέ δε θα σου φέρει την αγάπη την τελεία
δε μπορεί να τη φτάσει - δεν είναι πάθος μα μανία.
Γι' αυτό σου λέω: Φρόντιζε τα μάτια σου
ν' ανοίγουν το πρωί και να μην κλείνουν
παρά μόνο όταν κοιμάσαι πια το βράδυ
για να μπορείς να βλέπεις τελικά ποιοί σε αγγίζουν.
Κι αν όλες σου οι ελπίδες έχουν εξαφανιστεί
δημιούργησε μια ακόμη να σε κρατήσει στη ζωή
Φρόντισε να 'ναι αληθινή, μην είναι πάλι απατηλή.
Δημιούργησε μ' Αγάπη τον ήλιο μες στα μάτια σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου