Στις πιο όμορφες στιγμές είναι που σβήνει το φως

Στις πιο όμορφες στιγμές είναι που σβήνει το φως / Μα το σκοτάδι το έκανα σύμμαχο / Έμαθα την αδυναμία του και γέμισα την ψυχή μου με το Φως / Με τη βοήθεια του Θεού φυσικά / Μιας που χωρίς Θεό δε θα μπορούσα να τα καταφέρω / Άλλωστε τα ευχαριστώ που άκουσα κατά καιρούς / από το στόμα το δικό σου / δεν είναι δικά μου / δεν ανήκουν σε εμένα / Αυτός που αξίζει τα ευχαριστώ / Αυτός που μου έδωσε τη δύναμη να πράττω / να είμαι ελεύθερος να πράττω ό,τι θέλει η ψυχή μου / Αυτός που μου έδειξε πως το κακό επιτίθεται με μεγάλη δύναμη / Αυτός που μου απέδειξε πως μόνο η υπομονή, η ταπείνωση και το καλό μπορούν να νικήσουν στο τέλος / Αυτός, ο Κύριός μου, ο Ιησούς μου, ο Χριστός μου / Αυτός είναι που αξίζει το "ευχαριστώ" σου άνθρωπε / γιατί αν δεν υπήρχε Αυτός δε θα υπήρχα εγώ / θα υπήρχε μόνο το Εγώ μου / θα υπήρχε μόνο το απατηλό όνειρο του τώρα / Μετά σκοτάδι / Μα το σκοτάδι το έκανα σύμμαχο / Έμαθα την αδυναμία του και γέμιση την ψυχή μου με το Φως / Με τη βοήθεια του Θεού φυσικά / Ξέρω τον αγώνα που έκανε ο Ουρανός για να με κερδίσει / Ξέρω τα δώρα που μου χάρισε ο Ουρανός για να μου δείξει τη χαρά της υπομονής / Ξέρω πως δεν πήρα πάντα αυτά που ήθελα / Ξέρω πως πήρα πάντα αυτά που χρειαζόμουν / Ξέρω πως δε χρειάζομαι τη φαντασία για να γράψω την Αλήθεια / Ξέρω πως ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός / ο Βασιλεύς της Δόξης / Ξέρω Κύριε / Γνωρίζω Κύριε / Γνωρίζω πως ποτέ δε θα με εγκαταλείψεις / Ξέρω πως μέσα στην τόση Τελειότητά Σου χωράω κι εγώ Κύριε / Ξέρω πως χωράει η δική μου ατέλεια Κύριε / Γνωρίζω Κύριε / Μ' ακούς, το ξέρω πως μ' ακούς Κύριε / Το γνωρίζω Κύριε πως δεν θα αφήσεις κανένα πλάσμα σου να χαθεί / Καμία ελεημοσύνη δεν πάει χαμένη / Το θυμάμαι Κύριε / Το θυμάμαι, το βιώνω και το αγαπώ γιατί είναι δικό Σου Κύριε / Κι αυτό το δικό σου κομμάτι επικαλούμαι:

Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υϊέ του Θεού ελέησον ημάς

Εν τη Γεννήσει, την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε. Μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής και ταις πρεσβείας ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών. Υπεραγία Θεοτόκε πρέσβευε υπέρ ημών

Άγιε Ιωάννη Ρώσσε Όσιε, άκουγε την ανάγκη των προσερχομένων εις την σκέπην σου