Ένας κόσμος λυρικός

Φανταράκι λοιπόν... Ακόμη στην αρχή είμαι οπότε δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη. Πάντως μέχρι τώρα ο στρατός μοιάζει με οργανωμένη κατασκήνωση όπου ο καθένας έχει κάποια πράγματα που οφείλει να κάνει για το καλό της ομάδας. Όπως στην κατασκήνωση, άλλος φέρνει νερό, άλλος ξύλα, άλλος βάζει φωτιά κτλ, έτσι και στο στρατό κάποιος κάνει σκοπιά, κάποιος είναι θαλαμοφύλακας, κάποιος συμπληρώνει βιβλία κτλ.

Όπως και να έχει, είχα άδεια για δύο μέρες και πρόλαβα να τελειώσω ένα τραγούδι που πάλευα μουσικά εδώ και αρκετές βδομάδες. Λοιπόν... Είναι κάτι καινούριο για μένα και ως εμπειρία αλλά και ως αποτέλεσμα. Πιστεύω πως όταν το ακούσετε θα καταλάβετε. Άλλωστε τα λόγια δε θα πούνε τόσα όσα λέει ο τρόπος που αυτά ακούγονται. Καλή ακρόαση!

"Ένας κόσμος λυρικός"
Δρόμενα καλά. Περπατώ σταθερά
Δυνατά, λυρικά, ψυχολογικά, ακουστικά στα αυτιά,
λόγια μουσικά, έρημος βαθειά,
κόσμος με αγάπη μα γεμάτος ερημιά.

Προσπαθώ ακόμη το καλό να κάνω βέλος
να χτυπήσει τις καρδιές πριν τις αρπάξει το έλος
Προσπαθω να συνεχίσω ό,τι κάνω τόσα χρόνια
Οι πράξεις μου το δείχνουν δε χρειάζομαι τα χιόνια

να αναδείξουν τα σημάδια που άφησα στο χώμα
να αναδείξουν εμπειρίες που 'νιωσα και νιώθω ακόμα
Να φοβάμαι έπαψα πριν πολύ πολύ καιρό,
σαν πρωτοεμπιστεύτηκα τον ένα μου Θεό.

Τον έχω τραγουδήσει σε άλλα μου τραγούδια
Όμως κι από εδώ Του στέλνω λουλούδια.
Και είναι ό,τι λιγότερο μπορώ να Του δώσω
κι ίσως αν βγει καλό να του το αφιερώσω.

Όσο για εμένα έχω φύγει μακριά.
Σ' άλλα μέρη, σ' άλλη γη και σε άλλα δρόμενα.
Στρατιωτικά,
ντυμμένος στα χακί περπατώ με άρβυλα.

Όμως και εκεί η μουσική με ταξιδεύει.
Και ο δρόμος που χαράχτηκε στα όνειρά μου οδεύει.
Είναι ωραίο τελικά στα ίδια μέρη να γυρνάς.
Μουσικά να αντιδράς, να τραγουδάς!

Ό,τι και αν γίνει εσύ να τραγουδάς!
Είτε είναι καλό, είτε όχι, ν' αντιδράς!
Έτσι! Με τραγούδι! Μη φοβάσαι ν'΄αγαπάς!
Να προσπαθείς να φτάσεις πιο ψηλά κι από εμάς!


Κάποτε στο μέλλον κάποια πράγματα θα αλλάξουν
Τα πνευμόνια μου κανέναν όμως δε θα πειράξουν.
Μόνο ό,τι κακό. Ό,τι δε ζει απ' το καλό.
Μόνο τους ανθρώπους που 'χουν μόνο εγωισμό.

Δε φοβάμαι τίποτα πια. Τίποτα! Τίποτα!
Κι όμως έχω φαντασία και τολμώ να πω τ' ανείπωτα!
Αλήθειες που θα έβλαπταν το ψέμα, εγώ τις είπα!
Και χωρίς ποτό τον πόνο μου τον βρήκα.

Τον αντιμετώπισα κι εδώ ακόμη είμαι.
Και το δέντρο της ζωής μες στην καρδιά μου είναι.
Εάν υπάρχει δηλαδή, έχει μια ρίζα και σε εμένα.
Κι από μικρός δε μίσησα και δε μισώ κανένα.