Υπογελάω – Η απάντηση

Άνθρωπε απλέ και κοινέ σαν κι εμένα

Μάθε πως υπογελούν δύο και όχι ένας

Η υπομονή και η επιμονή το δέντρο του έρωτα αναπτύσσει

Αφού όμως τον σπόρο του κάποιος καλλιεργήσει

Κι αυτός δεν είναι άλλος παρά μόνον ο Θεός

Και τα αγνά αισθήματά μας που θρέψαμε εμείς οι δύο.

Κι ο έρωτας όπως βλέπουμε έχει δύο έννοιες

Τη μία της κολάσεως και την παραδεισένια

Αυτά τα αγνά αισθήματα που λίγοι τα γνωρίζουν

Και φυσικά δεν τα υπολογίζουν

Έτσι, το “υπογελούν” το νιώθουν εκλεγμένοι

εκείνοι που απ' το Θεό έγιναν τιμημένοι

Εκείνοι που κέρδισαν με την αξία τους την αγάπη

Λίγοι τη ζητήσανε, μην έχουμε αυταπάτη!

Έτσι λοιπόν αγάπη μου προς απάντηση στο ερώτημά σου

Υπογελώ κάθε στιγμή είτε μακριά σου είτε κοντά σου

Η φυσική απόσταση δεν καταφέρνει να επηρεάσει

τη δυνατή αγάπη μου για σένα δεν την αλλάζει

Κι όταν τα βράδια γυρίζουμε στο σπίτι

αρκεί ένα βλέμμα σου και η καρδιά μου πλημμυρίζει.

Αυτό το ποίημα είναι η απάντηση της

συντρόφου μου στο δικό μου

ποίημα Υψογελάω

*Υπογελάω = Όπως η πάπια όταν κολυμπάει φαίνεται από πάνω ήρεμη κι από κάτω κινεί τα πόδια της σαν τρελή, έτσι συμβαίνει και όταν γελάω.