Έτσι απλά ευχαριστώ με ένα χαμόγελο
μεθυσμένο από χαρά κι όχι αλκοόλ
όσους με έφεραν εδώ ή με οδήγησαν
σε ένα αντίστοιχο μα όχι δικό μου Κάρβαχολ*
Είναι ένας δρόμος που τράβηξα με μέσα
που μου 'δωσε ο Θεός μες στην ψυχή μου
και βρήκα και ανθρώπους στην πορεία
για να ζήσουν τη ζωή τους και μαζί μου
Βρήκα και άνθρωπο δικό μου στην πορεία
που γενικώς ακούει στο όνομα "γυναίκα"
Μα σαν κοιτάξει κανένας την καρδιά μου
θα πει "Δε μοιάζει με καμιά, είναι σαν δέκα!"
Έχει πολλά καλά η αλήθεια εστίν, είναι αμέτρητα!
Το θέμα είναι να έχεις χώρο να τη ζήσεις!
Γιατί κι αυτή άνθρωπος είναι και έχει τέρατα
που τις νύχτες πολεμούν για να τη σβήσεις!
Μα κάθε πλάσμα έτσι είναι, θέλει χρόνο!
Θέλει αγάπη, αντοχή και οξυγόνο!
Είτε το θέλει απ' τον αέρα ή το νερό,
θέλει αλήθεια και χρειάζεται οξυγόνο!
Αφού το όνειρο σ'αφήνει να κυλιέσαι
στης φύσης την ημέρα και τη νύχτα,
είναι αλήθεια ζωντανό κι αξιαγάπητο
το φως που σαγηνεύει σα σαΐτα.
Είναι ο έρωτας, το φως και ο Θεός
είναι η αλλαγή απ' τα συνηθισμένα.
Είναι η αγάπη που εξελίσσεται καθώς
κάνεις δικά σου όλα όσα μοιάζαν ξένα.
*Στην τριλογία "Έραγκον", το Κάρβαχολ είναι το χωριό όπου γεννήθηκε και ξεκίνησε την ιστορία του ο πρωταγωνιστής του βιβλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου