Τό ονομά μου...
Νομίζω πως με λένε Ζωή στη γλώσσα σας...
Δεν είμαι κάτι υλικό, ούτε και κάτι άυλο.
Θα έλεγα μάλλον πως περιφέρομαι μεταξύ του υλικού και του άυλου κόσμου.
Μοιράζομαι, όπως το φως του ήλιου, σε κάθε τί έμψυχο στον κόσμο. Πάραυτα, παρόλο που σχετίζομαι με τόσους ανθρώπους, ζώα και φυτά καθημερινά, ο χαρακτήρας μου παραμένει ακέραιος.
Έχω και μία ανηψιά που τη λένε ζωή. Αυτή είναι μικρή ακόμη και, μεταξύ μας, πάντοτε μικρή θα είναι, με αποτέλεσμα να γράφεται με μικρό γράμμα παρόλο που είναι όνομα.
Δεν ξέρει ακόμη πώς να φέρεται σωστά και δίκαια στους ανθρώπους, αλλά θα έρθει ο καιρός που θα το μάθει κι αυτό. Ίσως μόνο μέχρι να το ξεχάσει, αλλά για κάποιο διάστημα θα το θυμάται.
Προς το παρόν, όμως, είναι αρκετά μεγάλη και ώριμη ώστε να διδάξει στους ανθρώπους την ωριμότητα και κάποια βασικά μαθήματα επιβίωσης. Αυτή βέβαια τη ζωή, την ανηψιά μου, δεν τη γνωρίζουν όλοι οι άνθρωποι. Αυτή τη γνωρίζουν μόνο όσοι δε δύνανται, λόγω προσωπικής τους επιθυμίας, να αντιληφθούν τη δεύτερη έκφανση του εαυτού μου που ακούσει το όνομα Αγάπη.
Έχω κι από εκεί μία ανηψιά με το ίδιο όνομα, πάλι με μικρά γράμματα γραμμένη, που έχει τρεις κόρες που ακούν στα ονόματα φιλική, ερωτική και αρρωστημένη.
Οι άνθρωποι συνηθίζουν να λένε πως "ενός κακού μύρια έπονται", αλλά η αλήθεια είναι πως η Αλήθεια είναι μία και πως αυτόματα οτιδήποτε δεν ανήκει σε αυτή, οφείλει να αποτελεί ψέμα. Και ναι, καλά μαντέψατε: η τρίτη έκφανση του εαυτού μου ακούει στο όνομα Αλήθεια.
Φυσικά, έχω κι έτσι μία τρίτη ανηψιά που ακούει κι αυτή στο όνομα "αλήθεια". Αυτή, όμως, δεν έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα. Παραδείγματος χάριν, η ζωή δεν είναι πάντοτε δίκαιη. Η αγάπη μπορεί να είναι φιλική, ερωτική ή αρρωστημένη. Η αλήθεια, όμως... Δεν έχει κάποιον συγκεκριμένο χαρακτήρα. Το μόνο που μπορεί να πει κάποιος γι' αυτήν είναι πως σχεδόν ποτέ δεν είναι η πραγματική αλήθεια αλλά μία "έκφανσή" της: μία ξεφτισμένη έκφανσή της. Γενικώς,η ζωή, η αγάπη και η αλήθεια δεν είναι παρά ξεφτισμένες εκφάνσεις της ψυχής μου, του πνεύματός μου. Πώς ν' αγαπήσει, πώς να νοιαστεί ο άνθρωπος για κάτι ψεύτικο; Πώς να καλυφθεί η ανάγκη του με κάτι περιττό;
Αυτό βλέπει ο άνθρωπος και ούτε εμένα πλησιάζει. Αλλά κάθε θησαυρός έχει σημασία μόνο όταν κοπιάζεις για να τον αποκτήσεις. Ο κόπος του ανθρώπου για να με πλησιάσει βέβαια δεν είναι για να τον παιδέψω αλλά για να τον παιδεύσω.
Όποιος με θέλει στη ζωή του, θα με βρει.
Όποιος ζητήσει την αγάπη μου, θα με έχει.
Όποιος ζητήσει την αλήθεια μου, δε θα τον αφήσω ποτέ ξανά να βαδίσει στο ψέμα.
Το όνομά μου είναι Ζωή.
Το όνομά μου είναι Αγάπη.
Το όνομά μου είναι Αλήθεια.
Το όνομά μου είναι Ιησούς.
Είμαι ο Υϊός του Θεού και σ' αγαπάω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου